środa, 27 sierpnia 2014

"Tak się nie robi" Edyta Łysiak



Na książkę Edyty Łysiak „Tak się nie robi” zdecydowałam się bez żadnego zawahania. A to dlatego, że lubię poznawać nowych pisarzy. Więc szczęśliwa zasiadłam do tej książki, a w dodatku okazało się, że główna bohaterka jest moją imienniczką. Nie wiem, Czy wiecie, ale uwielbiam, gdy w książce bohaterka ma na imię Marta. Porównuję ją wtedy ze swoją osobą. Wy tez tak macie?

Czytałam, czytałam i z każdą kolejną stroną mój uśmiech bladł. Marta to 35–letnia singielka, która w sylwestrową noc postanawia zmienić swoje życie. W ciągu roku pragnie znaleźć faceta i być szczęśliwa. Czy jej plan dojdzie do skutku? Marta swoje poszukiwania zaczyna od Internetu. Na czacie piszą do niej głównie mężczyźni poszukujący przygód. Lekko mówiąc… Bo książka przesiąknięta jest obrzydliwymi rozmowami i propozycjami, których moja wrażliwość znieść nie mogła. Ale byłam wytrwała! Nie odłożyłam jej na półkę, tylko czytałam dalej. Czy straciłam czas? Po części tak, bo od momentu, w którym zapragnęłam rzucić książką o podłogę, nic znaczącego się nie działo. Byłam jednak ciekawa końca. Liczyłam na zaskakujące zakończenie, ale i tym razem nie było mi dane. Zamiast czytać tę książkę, równie dobrze mogłam wejść na czat, tylko nie wiem, czy moja psychika by to wytrzymała.  Czytając „Tak się nie robi” patrzyłam na poczynania bohaterki nieco z boku i nie dotykały mnie one bezpośrednio. Zastanawiałam się także nad sensem tytułu i doszłam do wniosku, iż może nawiązuje on do tego, by w ten sposób nie szukać mężczyzny swojego życia? Tego nie wiem, ale cieszę się, że mam tę przygodę już za sobą.

Myślę, że książka spodobałaby mi się, gdyby nie czatowe rozmowy z mężczyznami , którzy nas, kobiety traktują strasznie przedmiotowo. To mi się bardzo nie spodobało, ale dzięki Edycie Łysiak wiem, że nigdy z takiego portalu nie skorzystam. Choćby nie wiem co!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję grupie „Czytamy polskich autorów”.

wtorek, 12 sierpnia 2014

"Marynarka" Mirosław Tomaszewski


Książki o tematyce historycznej rzadko zyskują moją aprobatę. Dlatego dużo czasu zajęło mi sięgnięcie po „Marynarkę” Mirosława Tomaszewskiego. A gdy już zaczęłam czytać, przepadłam. A miało być tak nudno – pomyślałam. Cieszę się, że w tym przypadku moje przypuszczenia zawiodły. Książka okazała się świetna a historia w niej zawarta, dotycząca Grudnia 1970, pouczająca. Bo nie jest to typowa, podręcznikowa lektura historyczna. To znakomita powieść z wątkami historycznymi w tle. Z jej lektury można się dowiedzieć więcej niż z lekcji w szkole. Lubię takie książki, które czegoś mnie uczą i dzięki którym moja wiedza się pogłębia. O tym powinni pamiętać ci pisarze, którzy słyną z ambitnych powieści. Powinni oni brać przykład z twórczości Mirosława Tomaszewskiego.

Nie znałam twórczości Tomaszewskiego wcześniej, a szkoda. Jest to autor wielu powieści, dramatów i scenariuszy do seriali telewizyjnych. A jego „Marynarka” podbiła moje serce i wzbudziła miłość do takich historii. Mimo, że fascynują mnie kryminały i powieści obyczajowe, ta powieść spodobała mi się niemal od razu. Poznajemy w niej Adama, byłego punkowca, którego zespół Amnezja już dawno się rozpadł. Właśnie został wyrzucony z kolejnej pracy, a jego porywczy charakter nie pozwala na zagoszczenie tam na dłużej. Po zwolnieniu udaje się na statek (warto wspomnieć, iż akcja tej powieści dzieje się na Wybrzeżu), gdzie poznaje dziennikarkę Ninę, która, rozpoznając w nim byłego punka, chce przeprowadzić z nim wywiad. Gdy artykuł ukazuje się w „Głosie Bałtyckim”, Adam zyskuje coraz większą sławę. Dzięki temu mężczyzna dostaje pracę w sklepie z instrumentami muzycznymi, z której… rezygnuje w krótkim czasie. Następnie dostaje nową, dobrze płatną propozycję pracy u Karola Jarczewskiego. Życie Adama zmienia się całkowicie, a jego romans z Niną nabiera kolorowych barw. Kim okaże się nowy pracodawca i co on może mieć wspólnego z Adamem? Przeczytajcie koniecznie, bo fabuła przyprawia o dreszcze i wzbudza ciekawość czytelnika wraz z każda stroną.

Akcja „Marynarki” nawiązuje do wydarzeń z Grudnia 1970 roku, gdzie tuż przed świętami podniesiono ceny towarów, których i tak brakowało. Zabito tam 45 ludzi, a 1060 zostało rannych. Jednak akcja właściwa dzieje się w kwietniu 2005 roku. Tę historię już znam, wspomniana została śmierć Jana Pawła II, zaś o Grudniu `70 dowiedziałam się właśnie z tej książki A to podsyciło tylko mój apetyt na więcej. Moi drodzy, jeśli chcecie poznać kawał dobrej historii, koniecznie sięgnijcie po tę powieść, bo najnowsza książka Mirosława Tomaszewskiego jest godna uwagi. I będę ją polecać każdemu, kto właśnie takiej opowieści będzie potrzebował.
A Wy? Czytaliście? Polecacie? Ja polecam i to bez najmniejszego zawahania! Warto!
Zapraszam również na blog autora: tomaszewski.edumuz.pl

Moja ocena 7/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję pani Marii Zofii Tomaszewskiej, która okazała się bardzo miłą i wyrozumiałą osobą. Ten fakt nie wpłynął na moją opinię.