"Love, Rosie" Cecelia Ahern

Cecelia Ahern to bestsellerowa irlandzka pisarka. Zasłynęła głównie dzięki powieści „PS kocham cię” i jej ekranizacji. Ja, prócz tej pozycji, miałam jeszcze okazję zapoznać się z „Zakochać się” tej autorki, a teraz, z okazji ekranizacji „Love, Rosie”, przeczytałam tę epistolarną powieść, znaną również pod tytułem „Na końcu tęczy”. Świetnie bawiłam się podczas lektury, jak i podczas seansu w kinie.

Podczas czytania „Love, Rosie” miałam okazję poznać głównych bohaterów: Rosie i Alexa, dwójkę przyjaciół znających się niemal od dziecka, których losy w pewnym momencie się rozchodzą. Alex przeprowadza się do Nowego Yorku. Wtedy zawierają nowe znajomości i znajdują swoje „drugie połówki”. Gdy już osiemnastoletnia Rosie zachodzi w ciążę z (WJEM, możecie mieć za złe, że używam tych właśnie określeń, ale nie mogłam się powstrzymać :D) Brianem Marudą, Alex „zakochuje się” w Puszczalskiej Bethany. Rosie i Alex nie odnajdują drogi do siebie, nadal uważając się za przyjaciół. Gdy kobieta wychodzi za mąż za Jakmutama, Alexowi rodzi się dwójka dzieci, a każde z inną kobietą. Nic nie wskazuje na to, by ta dwójka miała się zejść ze sobą. Czy ich droga się połączy? Możliwa jest przyjaźń między kobietą a mężczyzną?

W tej historii odnajdziecie odpowiedź na każde pytanie dotyczące przyjaźni damsko-męskiej. A powieść Cecelii Ahern dowodzi, że jest ona możliwa i… wręcz przeciwnie. Zależy, jak na to spojrzymy. Z „Love, Rosie” dowiecie się również o pasjach bohaterów, a także o problemach samotnych nastoletnich matek, które muszą przewartościować swoje życie i znaleźć inne priorytety, nie będące już ukończeniem prestiżowej uczelni i wspaniałej, pierwszej pracy. W życiu tych kobiet nie ma miejsca na rzeczy normalne dla każdej nastolatki. Ale Rosie miała dzięki temu swoją Katie…

Podczas lektury „Love, Rosie” miałam same pozytywne odczucia, jednak zanim zabrałam się za jej czytanie, byłam przerażona tym że powieść napisana jest w formie listów. Nie wiedziałam, czy autorka sprosta zadaniu, ale Ahern świetnie sobie poradziła. A ja, czytając te listy, czułam rumieńce na policzkach, jakbym czytała czyjąś korespondencję, co po części było prawdą. Jednak to wspaniałe uczucie… tego nie poczujecie podczas czytania zwykłej prozy. Nie zdajecie sobie nawet sprawy, jak pozytywnie może to na Was wpłynąć. Mam nadzieję, że też TO poczujecie. Polecam Wam „Love, Rosie”, to wspaniała lektura.

Tytuł: Love, Rosie (Na końcu tęczy)

Autor: Cecelia Ahern

Wydawnictwo: Akurat

Data wydania: 03.12.2014 
Liczba stron: 512 
Moja ocena: 7+/10

Książka bierze udział w wyzwaniu CZYTAM OPASŁE TOMISKA.